برگزیده آثار پروین اعتمادی (رحلی)(قابدار)

پروانه اعتمادی در این اثر، طبیعت‌بیجان را در نهایت خلوص و شاعرانگی ‌‌بی‌تکلف به نمایش می‌گذارد. این خیال رنگین همانند سنگواره‌ ای ساکن و آرام که قر‌ن‌ها از پیدایش آن می‌گذرد، بر بستر لطیف طبیعت می‌درخشد. گویی سنگواره ای باستانی، که البته از عنصر حیات بخش رنگ بهره می‌برد، در اثر حاضر به پرده درآمده است. نقشی کهن از گل و گلداني که به روشنی ساختار ذهنی نقاش را نشان می‌ دهد. عنصر خط، نقشی مهم در بیان تجسمی اين اثر دارد. خطوط نقر شده و کناره ای، برجستگی خاصی به رنگ های تیره و روشن بخشيده‌اند. جواد مجابی درباره این دوره از آثار پروانه اعتمادی، موسوم به دوره سیمانی می‌نویسد: «موضوع کارها اشیا و شکل‌های روزانه است: گل‌ها، میوه‌ها، گلدان‌ها که گاه حلب روغن نباتی است صندلی‌ها، اشیای خانگی. مضمون این تابلوها زندگی امروزین است که در آن‌ها تنهایی، حکومت اشیا، بی‌زمانی، ناکجایی و عدم تعلق چیره است. تراژدی انسان نو، در فاصله فروپاشی ارزش‌های کهن و برآمدن ارزش‌های نو، طرح می‌شود. عصیان فردی نوآور در متن این تخریب اجتماعی شکوفا می‌شود. در این دوره، اعتمادی با کمترین میزان خط و رنگ، ترکیب‌بندی تابلوهایش را سامان می‌دهد، بیشتر با هندسه‌ای نامریی نقاش می‌کوشد این تناسبات هندسی را به گونه‌ای مستقیم و صریح که به دید نیاید ترکیب‌بندی نهایی تابلو منظور کند»