تاریخ هنر نو

این کتاب بیش از آن که (تاریخ هنر نو) باشد نگاهی (نو) به تاریخ هنر، یا روایتی از سابقه‌ی رادیکالیسم در رشته‌ی دانشگاهی است و زمانه‌ی هم پیوندی سیاست‌های رادیکال (مارکسیستی، فمینیستی، ضد استعماری؛ در فاصله‌ی دهه‌های ۶۰ تا ۹۰) که آشکارا به پایان رسیده بود؛ و البته با این هدف که امید به تحول اجتماعی بنیادین را در ره روان جوان‌تر رشته‌ی تاریخ هنر برانگیزد. نویسنده در مقدمه‌ی خود به تفصیل شرح می‌دهد که کار او در واقع تدارک آغازگاهی است برای آنچه می‌توان (تاریخ اجتماعی تاریخ هنر) از دهه‌ی ۱۹۷۰ تاکنون نامید. و اندکی بیش از یک دهه پس از انتشار کتاب، در پیش گفتاری بر ترجمه‌ی فارسی، هم چنان بر این باور است که کتاب می‌تواند یاور کسانی باشد که می‌خواهند فرایند رشد هنر و فرهنگ را در دنیای به هم پیوسته و جهانی شده‌ی امروز ما درک کنند. ره نمودهای او در این پیش گفتار تصویری به دست می‌دهد از معضل یا حوزه یی که باید بکوشیم از دل آن معنای موجود، اکنون، و مقوله‌های نو را برای هنر، تاریخ هنر، و دیگر مردمان جهان دریابیم.